Penghalang Wap Polietilena

Penghalang wap (atau penghalang wap) ialah sebarang bahan yang digunakan untuk kalis lembap, biasanya plastik atau kepingan kerajang, yang menahan resapan lembapan melalui pemasangan dinding, lantai, siling atau bumbung bangunan untuk mengelakkan pemeluwapan celahan dan pembungkusan. Secara teknikalnya, kebanyakan bahan ini hanyalah perencat wap kerana ia mempunyai tahap kebolehtelapan yang berbeza-beza.

Bahan mempunyai kadar penghantaran wap lembapan (MVTR) yang ditetapkan oleh kaedah ujian standard. Satu set unit biasa ialah g/m²·hari atau g/100in²·hari. Kebolehtelapan boleh dilaporkan dalam perm, ukuran kadar pemindahan wap air melalui bahan (1.0 US perm = 1.0 butir/kaki persegi·jam·inci merkuri ≈ 57 SI perm = 57 ng/s·m2·Pa ). Kod bangunan Amerika telah mengklasifikasikan penghalang wap sebagai mempunyai ketelapan wap air 1 perm atau kurang apabila diuji mengikut kaedah pengering ASTM E96, atau cawan kering.[1] Bahan kalis wap biasanya dikategorikan sebagai:

Tidak telap (≤1 US perm, atau ≤57 SI perm) – seperti kertas kraf bersandar asfalt, salutan elastomerik, cat kalis wap, cat berasaskan minyak, penutup dinding vinil, polistirena tersemperit, papan lapis, OSB;

Separa telap (1-10 perm AS, atau 57-570 SI perm) – seperti polistirena kembang tidak bermuka, isosianurat muka gentian, kertas bangunan yang diresapi asfalt berat, beberapa cat berasaskan lateks);

Telap (>10 perm AS, atau > 570 SI perm) – seperti papan gipsum dan plaster yang tidak dicat, penebat kaca gentian tidak bermuka, penebat selulosa, stuko tidak dicat, sarung simen, poliolefin berikat atau beberapa filem penghalang udara luaran berasaskan polimer.